โดยการเพิ่มอิตเทรีย ไปยังเซอร์โคเนียบริสุทธิ์ (เช่นในวัสดุ YSZ เสถียรสมบูรณ์) ไอออน Y3+ จะแทนที่ Zr4+ ในผลึกส่วนย่อยประจุบวก ดังนั้นออกซิเจนว่างถูกสร้างขึ้นจากค่าประจุที่เป็นกลาง[7]:

Y 2 O 3 → 2 Y Zr ′ + 3 O O x + V O ∙ ∙ {\displaystyle {\text{Y}}_{2}{\text{O}}_{3}\rightarrow 2{\text{Y}}_{\text{Zr}}^{'}+3{\text{O}}_{\text{O}}^{\text{x}}+{\text{V}}_{\text{O}}^{\bullet \bullet }} โดยที่ [ V O ∙ ∙ ] = 1 2 [ Y Zr ′ ] {\displaystyle [{\text{V}}_{\text{O}}^{\bullet \bullet }]={\frac {1}{2}}[{\text{Y}}_{\text{Zr}}^{'}]}

ความหมายของสมการคือ สองไอออนของ Y3+ สร้างหนึ่งตำแหน่งว่างในผลึกส่วนย่อยประจุลบ สิ่งนี้ส่งผลให้มีการนำไฟฟ้าปานกลางของอิตเทรีย-สเตบิไลซ์เซอร์โคเนียสำหรับ O2− ไอออน (และค่าการนำไฟฟ้า) สูงขึ้นที่อุณหภูมิสูง ความสามารถในการนำของไอออน O2− ทำให้อิตเทรีย-สเตบิไลซ์เซอร์โคเนีย เหมาะสำหรับการใช้เป็นวัสดุอิเล็กโทรไลต์ของแข็งในเซลล์เชื้อเพลิงชนิดออกไซด์ของแข็ง

สำหรับวัสดุเจือความเข้มข้นต่ำ ค่าการนำอิออนของเซอร์โคเนียเสถียรจะเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มปริมาณ Y2O3 โดยมีค่าสูงสุดประมาณ 8-9 mol-% ซึ่งเกือบเป็นอิสระจากอุณหภูมิ (800-1200 °C)[1][3] น่าเสียดายที่ 8-9 mol-% ของ YSZ (8YSZ, 8YDZ) กลับตั้งอยู่ในเขต 2-phase (c + t) ของแผนภาพเฟสของ YSZ ที่อุณหภูมิเหล่านี้ ซึ่งทำให้เกิดการสลายตัวของวัสดุเป็น Y-enriched และบริเวณการพร่อง (depletion region) บนมาตราส่วนนาโนเมตร และด้วยเหตุนี้นำไปสู่การเสื่อมสภาพทางไฟฟ้าในระหว่างการใช้งาน[4] การเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างระดับไมโคร และทางเคมีในระดับนาโนเมตรนั้นมาพร้อมกับการลดลงอย่างมากของการนำออกซิเจนไอออนของ 8YSZ (การเสื่อมสภาพของ 8YSZ) ประมาณ 40% ที่ 950 °C ภายใน 2,500 ชั่วโมง[5] ร่องรอยของสิ่งเจือปนเช่น Ni ที่ละลายใน 8YSZ เช่น ระหว่างการผลิตเซลล์เชื้อเพลิงสามารถมีผลกระทบอย่างรุนแรงต่ออัตราการสลายตัว (การเร่งความเร็วของการสลายตัวของ 8YSZ ตามปริมาณการเจือปน) เช่นการเสื่อมสภาพของการนำไฟฟ้า ทำให้เกิดปัญหาแม้ที่อุณหภูมิการทำงานต่ำในช่วง 500-700 °C[8]

ทุกวันนี้ มีการสร้างเซรามิกที่ซับซ้อนมากขึ้นเช่น วัสดุเจือร่วมเซอร์โคเนีย (เช่นกับสแกนเดีย) ซึ่งถูกใช้เป็นอิเล็กโทรไลต์ของแข็ง